11 februari t/m 28 mei 2017
Ze lijken zo echt, de beelden van de Nederlandse beeldhouwster Lotta Blokker (Amsterdam 1980). Ze zijn zo tastbaar, de mensen die zij verbeeldt. Je wilt dichtbij ze komen, ze aanraken, je ervan overtuigen dat ze toch niet echt leven. In de voormalige slaapvertrekken van Villa Constance – de laatnegentiende-eeuwse stadsvilla waarin Museum Jan Cunen is gevestigd – presenteert Lotta Blokker dit voorjaar haar betoverende serie The Hour of the Wolf. Negen levensgrote bronzen sculpturen in verduisterde kamers: ze verbeelden de slapelozen. Het idee voor The Hour of the Wolf ontstond toen Lotta door het donker doolde: “De nacht is zo mooi. Je denkt dat iedereen slaapt, maar hier en daar zie je licht branden. Ik dacht: hoe ziet het er daar binnen uit? Als ik nu onzichtbaar kon zijn en kon kijken? Wat gebeurt daar? Wat doen al die mensen die ook niet kunnen slapen?”
Vijf jaar lang werkte ze aan The Hour of the Wolf. Een intiem project, waarin Lotta uitdrukking geeft aan haar verlangen dichtbij de ander te komen. Dwalend door Museum Jan Cunen ontmoeten we een naakte jonge vrouw die peinzend voor zich uitkijkt, een jongetje dat zijn handen tegen het raam drukt, een starende oude vrouw, liggend op de grond. De beelden hebben een enorme zeggingskracht. Ze doen denken aan het expressieve werk van de Franse beeldhouwer August Rodin en de kwetsbaarheid van het oeuvre van de Duitse kunstenares Käthe Kollwitz. Blokkers sculpturen zijn krachtig en imposant, maar ook heel menselijk en herkenbaar. In Museum Jan Cunen vinden ze de juiste setting: “Het is echt de ideale plek om de beelden te laten zien. Zo heb ik het altijd in gedachten gehad. Een etage van een gigantisch herenhuis, met voor ieder beeld een kamer. Met verduisterd licht om de sfeer van The Hour of the Wolf te creëren.”

In Museum Jan Cunen was gedurende de tentoonstelling Lotta Blokker - The Hour of the Wolf de film Het Wolfsuur te zien, een inspirerend portret dat regisseur Frans Weisz van Lotta Blokker maakte.