6 oktober 2019 t/m 26 januari 2020
‘Ik vind het belangrijk dat mensen kunnen zien hoe ik werk en dat ze vragen kunnen stellen’ – Karen Sargsyan
Karen Sargsyan aan het werk zien heeft iets magisch. Binnen no time transformeert onder zijn handen het platte vlak (papier, of meer recentelijk: aluminium) in driedimensionale, gelaagde sculpturen. Gewapend met lijmpistool en stanleymes maakt hij vlotjes sneden, instinctief aanvoelend waar hij die moet plaatsen om tot de gewenste vorm te komen. Het resultaat zijn kleurige, vaak naar geschiedenis, kunst of literatuur verwijzende personages, bevroren in een expressieve beweging.
Sargsyan neemt in de periode 6 oktober 2019 t/m 26 januari 2020 deel aan de groepstentoonstelling
Sign of the Times. Naast het tonen van zijn beelden wil Museum Jan Cunen de bezoeker ook de achterliggende werkwijze laten ervaren, van dichtbij en met de mogelijkheid tot interactie met de kunstenaar. Daarom zal Sargsyan tijdens de looptijd van de tentoonstelling de bovenverdieping van het museum omtoveren tot werkplek en, omringd door een aantal reeds voltooide werken, de bezoeker live meenemen in zijn maakproces. Met als resultaat twee sculpturen, gemaakt voor en geënt op de locatie, die in de collectie zullen worden opgenomen.
Opdracht
De vrije opdracht die Museum Jan Cunen Karen Sargsyan voor deze werkperiode meegeeft, is om te reageren op zijn tijdelijke werkplek: het museale pand en haar voorgeschiedenis. De felle concurrentiestrijd tussen de Osse margarinefabrikanten Jurgens en Van den Bergh, met als inzet o.a. de villa waarin Museum Jan Cunen is gehuisvest (gebouwd door de een en vervolgens bewoond door de ander), sprak de kunstenaar direct aan. Sargsyans voorstel: deze Van den Bergh en Jurgens verbeelden in bewegende beelden van aluminium en koper. ‘Een emotioneel gesprek tussen twee concurrenten met veel gebaren over en weer,’ aldus de kunstenaar.
De gekozen titel, Dialoog, verwijst naar de verschillende lagen die samenkomen in het project. De twee margarinefabrikanten vormen het uitgangspunt voor de beelden, die in een totaalcompositie middels hun expressie en beweging visueel met elkaar in dialoog gaan. Daarnaast creëert het project een dialoog tussen heden en verleden, en tussen twee van elkaar verschillende werelden: die van de kunstenaar en de zakenwereld, waar Sargsyan zich voor de gelegenheid in verdiept. In letterlijke zin zal op zaal een dialoog ontstaan tussen de toeschouwer en de kunstenaar en zijn werk. In gesprekken, maar ook door de directe interactie tussen de beelden en het publiek; middels een sensor reageren ze op de bewegingen van voorbijgangers door zelf in beweging te komen. In bredere zin ziet Museum Jan Cunen het project als een mogelijkheid om in dialoog te gaan met de kunstenaar en samenwerkingsprojecten, ook in de toekomst, nog meer vorm te geven vanuit de wisselwerking tussen maker en museum.