T/M 26 JANUARI 2020 
1 stoel, 2 handen met 1 zaag (merk: duifje), situatie: 1 zomernacht, geluid: radio caroline, verpozings ingr.: 1 liter melk, 77 lucky strike sigaretten, konklusie: 1 engels product epo, cat. b: hersteld meubel
Deze beschrijving vertelt hoe Pieter Engels (Rosmalen 1938 - 2019 Amsterdam) bestaande stoelen door middel van kleine ingrepen transformeerde tot een vervreemdend object. Ze maakten deel uit van de producten die hij uitbracht onder de naam Engels Product Organisation (EPO), begonnen als schertsorganisatie en momenteel aan het uitlopen naar een werkelijk kommersiele organisatie met in de toekomst aandeelhouders en jaarlijkse dividenduitkeringen anderzijds in 1964 begonnen als een kommersiele organisatie en voor engels uitgelopen op een schertsorganisatie.
EPO bracht geen kunstwerken maar producten voort. Pieter Engels presenteerde zichzelf niet als kunstenaar, maar als directeur, terwijl zijn alter ego Simon Es optrad als salespromotor en publiciteitsbrein. In de vroege jaren zestig verruilde Engels verf en kwast voor onconventionele materialen, zoals formica, roestvrijstaal, aluminium en plastic; het schildergebaar maakte plaats voor ogenschijnlijk machinaal vervaardigde oppervlakken en woorden. Hij rekte zo de grenzen van het kunstenaarschap op en nam tegelijkertijd het marktmechanisme op de hak. Destructie speelde op meerdere niveaus een prominente rol in zijn werk, wat naast Herstelde stoel ook de Bad constructed canvases en Project for an electric suicide piece illustreren.
Met een greep uit de collectie, deels aangekocht en deels geschonken door de kunstenaar, herinnert en eert Museum Jan Cunen Pieter Engels. Zijn werk was hier eerder te zien in de overzichtstentoonstelling Pieter Engels – The rrrolls-royce among artists (2010-2011).