Deze tentoonstelling is voorbij. 

‘I’m bored in the house, and I’m in the house bored.’ De tekst van het nummer van Tyga en Curtis Roach beschrijft zo’n beetje ieders mood van het afgelopen jaar. Zo ook die van Isabelle Wenzel (Wuppertal, Duitsland 1982). Niet door eenzaamheid, stilte of verveling, maar door een aanhoudende herhaling van de dagelijkse drukte van een jong gezin binnen de muren van een appartement. ‘Deze fotoserie ontstond door de behoefte om in alle luidruchtigheid een momentje voor mezelf te vinden. Op ieder moment dat zich daarvoor leende, maakte ik werk.’ 
 
Haar werkwijze bleef even intuïtief als anders. Met het grote verschil dat alles zich nu in haar woning afspeelt. ‘In ieder werk zie je hoe ik me op dat moment voelde. Als een kamerplant, die eigenlijk buiten in de natuur zou moeten staan, maar binnen wordt gehouden. Of dat je soms gewoon even met je hoofd tegen de muur zou willen bonken.’ In de opgelegde bescherming van het huis klimt ze tegen de muren of hangt ze lusteloos over een open deur gedrapeerd. Vervreemdende taferelen, die tegelijk zo herkenbaar zijn en uitdrukking geven aan hoe we ons soms allemaal voelen.  
 
Werk van Isabelle Wenzel was eerder te zien in de tentoonstelling Naakt of bloot?. In de solo Bored in the House toont ze meer dan 100 recente werken, die gemaakt zijn in haar appartement en nu voor het eerst als serie tentoongesteld worden op de zolder van Villa Constance. Daarnaast biedt Isabelle ruimte aan zeven makers in uiteenlopende disciplines, die reageerden op een open call met de vraag hoe zij de lockdowns overleefden: Roos van Geffen, Noortje Haegens, Hanneke de Leeuw, Milou van Kessel, Agaat Nouwen, Gerry Raaijmakers en Meret Zimmermann.